Πολλές φορές έχει αναφερθεί ότι ο παιδοδοντίατρος διαθέτει εξειδικευμένες γνώσεις σχετικά με τη φροντίδα του παιδικού στόματος, λόγω των επιπλέον χρόνων που έχει δαπανήσει κατά τη διάρκεια του μεταπτυχιακού του προγράμματος. Λέγοντας παιδοδοντίατρος δεν εννοούμε μόνο τον οδοντίατρο για παιδιά που έχει «οδοντιατρείο με χαρούμενα χρώματα και παιχνίδια στην αίθουσα αναμονής» ή τον οδοντίατρο που ασχολείται και με παιδιά επειδή «έχει καλή σχέση μαζί τους»…
Πέραν από τις γνώσεις παιδοδοντιατρικής, ο παιδοδοντίατρος διαθέτει και γνώσεις παιδοψυχολογίας έτσι ώστε η προσέγγισή του παιδιού κατά την πρώτη επίσκεψη να γίνεται ανώδυνα και ευχάριστα. Είναι γεγονός ότι τα παιδιά δεν αποτελούν μικρογραφία ενηλίκων αλλά ξεχωριστές προσωπικότητες με ιδιαιτερότητες στην οδοντιατρική φροντίδα και στην ψυχοσύνθεση τους ανάλογα με το στάδιο ανάπτυξής που βρίσκονται.
Έτσι κατά την πρώτη επίσκεψη όταν το παιδί είναι κάτω των 3 ετών η εξέταση γίνεται στην αγκαλιά της μητέρας, και όχι στην οδοντιατρική έδρα. Η μητέρα κάθεται σε σκαμπό αντικρυστά με τον παιδοδοντίατρο (θέση «γόνατο με γόνατο»). Στα μεγαλύτερα παιδιά εφαρμόζεται πάντα η τεχνική «Πες-Δείξε-Κάνε». Ο παιδοδοντίατρος εξηγεί με απλά λόγια, χωρίς να πει ψέματα, τί πρόκειται να κάνει. Ξεκινά πάντα από το πιο απλό, όπως το μέτρημα των δοντιών με σκοπό την κλινική εξέταση, μέχρι κάτι πιο «περίπλοκο» όπως ο καθαρισμός των δοντιών με χρήση του αερότορ, της σιελαντλίας και της αεροσύριγγας. Η γλώσσα που χρησιμοποιείται είναι η «παιδική» έτσι ώστε να γίνεται κατανοητή από το παιδί (“childrenese”). Λέξεις όπως ένεση, πόνος, φόβος, ή επιστημονικές, άγνωστες για το παιδί λέξεις όπως αναισθησία, έμφραξη, απονεύρωση καλό είναι να μη χρησιμοποιούνται από τον παιδοδοντίατρο μπροστά στο παιδί, γιατί το φοβίζουν!
Είναι γεγονός ότι η κατάλληλη διαμόρφωση του ιατρείου, έτσι ώστε να αποτελεί χώρο ευχάριστο και φιλικό, προσαρμοσμένο στις παιδικές ανάγκες και προτιμήσεις είναι απαραίτητη, όχι όμως και αναγκαία συνθήκη καλής συνεργασίας. Άλλωστε λόγω της πανδημίας της γρίπης COVIT-19 προσωρινά έχουν απομακρυνθεί όλα τα παιχνίδια και τα παιδικά βιβλία από την αίθουσα αναμονής των παιδοδοντιατρείων…!
Στο χώρο του εξεταστηρίου τα εργαλεία που μπορεί να προκαλέσουν άγχος και φόβο είναι διακριτικά κρυμμένα (πχ τα αιχμηρά εργαλεία και η ένεση δε φαίνονται πουθενά). Ο γιατρός και ο/η βοηθός φοράνε πολύχρωμες μπλούζες, παρότι η χρήση μάσκας και προσωπίδας είναι επιβεβλημένη…
Μετά το πέρας της οδοντιατρικής συνεδρίας δίνεται στο παιδί από τον παιδοδοντίατρο καρτέλα με αυτοκόλλητα, μολύβι, γόμα ή κάποιο άλλο μικρό δώρο σαν επιβράβευση της καλής συνεργασίας…
Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι, όχι μόνο η ολοκλήρωση της οδοντιατρικής φροντίδας στους μικρούς ασθενείς, αλλά κυρίως η δημιουργία μιας σχέσης εμπιστοσύνης με τον παιδοδοντίατρο. Έτσι η επόμενη φορά που θα έρθει το παιδί στο ιατρείο δεν θα αποτελεί μια δυσάρεστη διαδικασία αλλά μια ευχάριστη επίσκεψη !
Τόνια Λ Μόρφη,
Παιδοδοντίατρος MSc