Είναι γεγονός ότι η τερηδόνα αποτελεί πολύ συχνή νόσο του στόματος ιδιαίτερα κατά την σχολική αλλά και την προσχολική ηλικία.  Αυτό συμβαίνει γιατί τα νεογιλά δόντια είναι από τη φύση τους πιο ευαίσθητα στην προσβολή από τα τερηδονογόνα βακτήρια του σάλιου.  Συγκεκριμένα, η αδαμαντίνη (το σμάλτο) στα νεογιλά δόντια είναι πιο λεπτή κι επομένως πιο ευάλωτη στην προσβολή από τα οξέα που παράγουν τα μικρόβια του σάλιου.  Εξάλλου, τα μόνιμα δόντια που αρχίζουν να ανατέλλουν κατά την παιδική ηλικία, συχνά εμφανίζουν υποπλασία με αποτέλεσμα να είναι πιο εύκολο να αποκτήσουν τερηδονικές βλάβες.

Ένας άλλος βασικός λόγος που χαλάνε (τερηδονίζονται) τα δόντια σε νεαρή ηλικία είναι η δίαιτα των παιδιών.  Καθημερινά λαμβάνουν άφθονες τερηδονογόνες τροφές όπως δημητριακά, κέικ, μπισκότα, σοκολάτες, χυμούς του εμπορίου και πολλές άλλες, τις οποίες οι γονείς δεν μπορούν πάντα να ελέγξουν και να περιορίσουν στα παιδιά.  Επίσης η συχνότητα που εκτίθενται σε αυτές τις τροφές τα παιδιά είναι μεγάλη αφού συνήθως τρώνε συνεχώς με αποτέλεσμα δύσκολα να περιορίζουμε τα γεύματά τους σε 3 κύρια και 2 δευτερεύοντα.

Συνεπώς, απαιτείται τακτικός 6μηνιαίος οδοντιατρικός έλεγχος στα παιδιά σε συνδυασμό με προληπτικά μέτρα (καθαρισμό, φθορίωση, προληπτικές επικαλύψεις) από πολύ μικρή ηλικία (πρώτο χρόνο ζωής) προκειμένου να αποτραπούν μη αντιστρεπτές βλάβες στα δόντια τους.